عفونت چشم نوزاد

نوزادانی که علائم ورم ملتحمه (چشم صورتی) دارند باید فوراً به پزشک مراجعه کنند. ورم ملتحمه نوزاد قرمزی چشم نوزاد است که در اثر عفونت، تحریک یا مسدود شدن مجرای اشک ایجاد می شود. هنگامی که به دلیل عفونت ایجاد می شود، ملتحمه نوزادی می تواند بسیار جدی باشد. در این مقاله نگاه دقیقی به موضوع عفونت چشم نوزاد می اندازیم، در ادامه همراه ما باشید.

علل گریه نوزاد در خواب بیشتربخوانید

علائم و علل ورم ملتحمه در نوزادان

نوزادان مبتلا به ورم ملتحمه در عرض چند روز تا چند هفته پس از تولد دچار زهکشی از چشم می شوند، پلک های آنها پف کرده، قرمز و حساس می شودو تشخیص علت ملتحمه نوزادی اغلب دشوار است، زیرا در بسیاری از موارد، علائم بر اساس علت متفاوت نیستند.

ورم ملتحمه در نوزاد تازه متولد شده ممکن است به دلیل مسدود شدن مجرای اشکی، تحریک ناشی از داروهای ضد میکروبی موضعی داده شده در بدو تولد، یا عفونت با ویروس یا باکتری منتقل شده از مادر به نوزاد در طول زایمان ایجاد شود. حتی مادران بدون علامت در زمان زایمان می توانند باکتری ها یا ویروس ها را در طول تولد به نوزاد منتقل کنند.

شایع ترین انواع ورم ملتحمه نوزادان شامل موارد زیر است:

کلامیدیا تراکوماتیس می تواند باعث ورم ملتحمه و عفونت های تناسلی (کلامیدیا) شود. یک زن مبتلا به کلامیدیا درمان نشده می تواند این باکتری را در طول زایمان به کودک خود منتقل کند. علائم ورم ملتحمه شامل قرمزی چشم(ها)، تورم پلک ها و ترشح چرک است. علائم احتمالاً 5 تا 12 روز پس از تولد ظاهر می شوند. اگر کیسه آمنیوتیک در حین زایمان پاره شود، علائم می تواند زودتر ایجاد شود. برخی از نوزادان مبتلا به ورم ملتحمه کلامیدیا می توانند عفونت را در سایر قسمت های بدن خود داشته باشند. این باکتری می تواند ریه ها و نازوفارنکس (جایی که پشت بینی به دهان وصل می شود) را آلوده کند.

ورم ملتحمه شیمیایی

هنگامی که قطره های چشمی به نوزادان برای کمک به جلوگیری از عفونت باکتریایی داده می شود، چشم نوزاد ممکن است تحریک شود. این ممکن است به عنوان ورم ملتحمه شیمیایی تشخیص داده شود. علائم ورم ملتحمه شیمیایی معمولاً شامل قرمزی خفیف چشم(ها) و مقداری تورم پلک ها است. علائم احتمالاً فقط 24 تا 36 ساعت طول می کشد.

بیشتر بخوانید : شیر مادر برای عفونت چشم نوزاد

سایر ورم ملتحمه نوزادان

ویروس ها و باکتری های دیگری به جز کلامیدیا تراکوماتیس و نایسریا گونوره می توانند باعث ورم ملتحمه شوند. به عنوان مثال، باکتری هایی که به طور معمول در واژن زن زندگی می کنند و از راه جنسی منتقل نمی شوند، می توانند باعث التهاب ملتحمه شوند. علاوه بر این، ویروس هایی که باعث تبخال تناسلی و دهانی می شوند می توانند باعث التهاب ملتحمه نوزادی و آسیب شدید چشم شوند. مادر ممکن است در حین زایمان چنین ویروس هایی را به کودک خود منتقل کند. با این حال، التهاب ملتحمه هرپس نسبت به ورم ملتحمه ناشی از سوزاک و کلامیدیا کمتر شایع است. علائم معمولاً شامل قرمزی چشم (ها) و پلک های متورم با مقداری چرک است.

پیشگیری و درمان ورم ملتحمه در نوزادان

برای جلوگیری از ورم ملتحمه نوزادان، اکثر ایالت ها قوانینی دارند که ارائه دهندگان را موظف می کنند قطره یا پماد را در چشم نوزاد، معمولاً ظرف 2 تا 3 ساعت پس از تولد، بریزند. در گذشته، بیمارستان ها از نیترات نقره استفاده می کردند. در حال حاضر بیمارستان ها بیشتر از قطره های چشمی آنتی بیوتیک، به طور معمول اریترومایسین استفاده می کنند. در دوران بارداری و قبل از زایمان، زنان مبتلا به تبخال تناسلی باید با پزشک خود در مورد راه هایی برای به حداقل رساندن احتمال سرایت به نوزاد تازه متولد شده خود مشورت کنند.

پزشکان ممکن است ورم ملتحمه نوزادان ناشی از عفونت باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان کنند. این بستگی به شدت عفونت و باکتری های ایجاد کننده آن دارد. برخی از آنتی بیوتیک ها به صورت قطره یا پماد در چشم (محلی) استفاده می شود. سایر آنتی بیوتیک ها از طریق دهان (خوراکی)، از طریق ورید (داخل وریدی) یا به صورت تزریقی (داخل عضلانی) تجویز می شوند. پزشکان ممکن است ورم ملتحمه نوزادان را با ترکیبی از آنتی بیوتیک های موضعی، خوراکی، داخل وریدی یا عضلانی درمان کنند. شستشوی چشم عفونی نوزاد با محلول نمکی، هر گونه باقی مانده ای که ممکن است در پاسخ به عفونت ایجاد شود را از بین می برد.

سخ پایانی 

ما در مجموعه پرستار برتر سعی می کنیم با دادن آگاهی درباره موضوع های متفاوت به شما مخاطبان عزیز کمک کنیم. شما می توانید برای مشاوره و جذب پرستار کودک و در شاخه های متفاوت با ما در تماس باشید.